پاشو پرش کن دوتا بزنیم
شکر
خسته از همیم
می دونم چقد مریضم خودم
نمی خواد خودتو به اون راه بزنی
منو تاریکی دوستای قدیمیم
عمیق بودنو تووش اوستا ترینیم
ببین حقیقته ناله نی گلم
پوست کلفت تر عه من تو پوستا ندیدی
تو ولی نجاتم بده
یه حسی نده بهم که کسالت بده
منو این طناب بد توو نخ همیم
واس ادامه بهم جسارت بده
اینا میگذره از تو ذهنم
من روحم گندست واسه جسمم
بفهم لعنتی یه بارم شده
من جا نمیشم توی جلدم
منو این وان و این شمع روشن
کالبد چِغری که من توشم
یه روز همشونو ترک میکنم
قسم به این ماه نیمه روشن
نه بهشتو میخوام نه جهنمتو
من میام پیش تو فقط خودِ تو
قرارمون سر جاشه نه
مه خنجر یه غنچه ی سرخ
دور شدم هی نشم پاپیچتونم
نمیخوام گم شی تو مارپیچ توم
بزرگ شه روح جای ماهیچتون
بازی خودش میشه بازیچتون
بازیچتون
شدم بزرگ راه آرواره های شهر
گربه های بی پدر گرگ های نیمه شب
رقص لاشخورا برای این سگای برده
ترس و آشوب های صحنه دست پشته پرده
یه خواب بلند یه راه تو چاه
نمیشه از اینجا پرید با دو تا بال کوتاه
پکری توی اوج زندگیت رو به رشد
همه چی داری اما جوونیتو اینجا کشت
یه چیزی هست تو تنهایی که
من بهش میگم اون خط باریکه
پاتو اونور بذاریش مشتی
خود تنهات میشی چند تا تیکه
تیکه ها با هم حرف میزنن
دوست میشن بعد بهم میزنن
جنگ اعتقادِ بینشون
هر کی هم بیاد پس میزنن
پس دور شدم هی نشم پاپیچتون
1- تنها دیدگاه هایی که با زبان فارسی نوشته شوند منتشر خواهند شد.
2- دیدگاه هایی که خلاف قوانین جمهوری اسلامی ایران باشند، تائید نخواهند شد.
3- از نوشتن دیدگاه هایی که ارتباطی با این مطلب ندارند خودداری کنید.